Η ορυζοκαλλιέργεια αποτελεί στοιχείο της ιστορίας του Νησιού καθώς αποτέλεσε για περίπου 40 χρόνια βασικό πόρο ζωής για την πόλη αλλά ταυτόχρονα και πληγή. Αναζητώντας τις απαρχές της καλλιέργειας, βρήκα δημοσιευμένη μια έκθεση με ενδιαφέροντα στοιχεία, σύμφωνα με την οποία ξεκίνησε το 1919 με πρωτοβουλία του νομογεωπόνου Ιωάννη Καραμάνου ο οποίος έφερε τον ειδικό Σιγάλα που δίδαξε στους παραγωγούς την καλλιέργεια. Ο Ιωάννης Καραμάνος που η σχέση του με τη Μεσσηνία ήταν και πολιτική καθώς διετέλεσε υποψήφιος του Αγροτικού Κόμματος το 1923, είχε μια απρόσμενη πορεία καθώς διετέλεσε και υπουργός στη δοσιλογική κυβέρνηση Τσολάκογλου. Ενα σύντομο βιογραφικό που λέει πολλά: Ο Ιωάννης Καραμάνος γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1891. Σπούδασε στη Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου Νεάπολης Ιταλίας. Υπηρέτησε ως γεωπόνος στο Μεσολόγγι και την Καλαμάτα, εισάγοντας την ρυζοκαλλιέργεια. Το 1921-1922 διετέλεσε σύμβουλος επί γεωργικών ζητημάτων στην Υπάτη Αρμοστεία Σμύρνης. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή ανέλαβε τη διεύθυνση της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης και από το 1923 τη Γενική Διεύθυνση Εποικισμού Μακεδονίας – Θράκης. Το 1929-32 ήταν γενικός διευθυντής του υπουργείου Γεωργίας. Το 1936 εκλέχτηκε πρώτος βουλευτής στο Νομό Λέσβου με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Κατά την περίοδο της Κατοχής χρημάτισε υπουργός Γεωργίας και Επισιτισμού (Σεπτέμβριος 1941-Μάρτιος 1942). Μετά την απελευθέρωση παραπέμφθηκε σε δίκη, καταδικάστηκε και αποφυλακίστηκε τον Ιανουάριο 1951. Κατόπιν διετέλεσε διοικητής της ΑΤΕ και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γεωπόνων.