Αμερικανοί τουρίστες το 1903,

» Ακολούθησαν όμως μια σειρά από Απριλιάτικες μέρες.

Αρχικά, περάσαμε στον «ευλογημένο κάμπο» δίπλα στην Καλαμάτα, που ξεπερνά κατά πολύ όλη την υπόλοιπη Ελλάδα σε πληθωρική γονιμότητα.

Ημιτροπική βλάστηση, βαριά φορτωμένη με πορτοκαλιές και αμπελώνες κρυμμένους από τεράστιους φράκτες από κάκτους (σημ., φραγκόσυκα), με ένα γεμάτο ποτάμι που ρέει, συνθέτουν έναν τεράστιο κήπο.

Αλλά το σκηνικό είναι πιο υπέροχο από το ίδιο το κόσμημα.

Ένας βαθύς κόλπος έρχεται καταλήγοντας νότια.

Στα ανατολικά δεσπόζει ο Ταΰγετος και στα βόρεια τα λιγότερο υπέροχα βουνά.

Μόνο στα δυτικά ο κάμπος οριοθετείται από μια χαμηλή οροσειρά που φαίνεται μάλλον ήμερη, αλλά που αργότερα μας έδωσε αρκετή δουλειά για να την περάσουμε στο

δρόμο μας προς την Πύλο.

Ο στόχος του ταξιδιού της πρώτης ημέρας βρισκόταν περίπου δεκαπέντε μίλια προς τα βόρεια, όπου, ανάμεσα σε δύο σημαντικές κορυφές στη δυτική πλευρά της «ευλογημένης κοιλάδας» ( σημ. Μακαρία πεδιάδα), βρισκόταν η Μεσσήνη του τέταρτου αιώνα προ Χριστού, που ιδρύθηκε από τον Επαμεινώνδα.»

Rufus B. Richardson, Vacation days in Greece. New York, Charles Scribner’s sons, 1903.

( Φωτογραφία, άποψη του Πάμισου κατά την δεκαετία του 70 από το αρχείο Αλειφέρη των ΓΑΚ Μεσσηνίας. )