Το ιστορικό Τελωνείο του Νησιού εγκαταλελειμμένο στην τύχη του, περιμένει την ώρα που θα καταρρεύσει. Χτισμένο τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια αποτέλεσε εμβληματικό σημείο στη Μπούκα για την οικονομία της πόλης και της περιοχή.
Πρώτος Τελώνης (Επιστάτης) διορίστηκε τότε ο εκ των οπλαρχηγών της επανάστασης Εμ. Δαρειώτης (ΦΕΚ 23Α – 27/6/1834).
Στη Μπούκα έπιαναν όχι μόνον μικρά σκάφη από όλη την περιοχή αλλά και πλοία που μετέφεραν εμπορεύματα μέχρι και βδέλες (ΓΑΚ Μεσσηνίας «Συμβολαιογραφικές Πράξεις Νησίου Μεσσηνίας Ετους 1835″).
Δύο απόπειρες να κατασκευαστεί οικισμός στη Μπούκα το 1872 (ανατολικά του Τελωνείου) και το 1882 (δυτικά του Τελωνείου) απέτυχαν. Δρόμοι δεν υπήρχαν και η συγκοινωνία ήταν ατμοπλοϊκή με τα πλοία να πιάνουν και στη Μπούκα («Εμπρός» 31/5/1909).
Οι Νησιώτες μέσω και των εσόδων από το Τελωνείο βάλθηκαν να φτιάξουν λιμάνι για να κρατήσουν την κίνηση αλλά η υπόθεση βούλιαξε μαζί με τα μηχανήματα του εργολάβου Μασουρίδη («Θάρρος» 27/6/1912). Κατασκευάστηκε όμως ο δρόμος που ήταν απαραίτητος για την επικοινωνία της Μπούκας με τη Μεσσήνη («Θάρρος» 3/7/1912) καθώς η επικοινωνία με την υπόλοιπη παραλιακή Μεσσηνία γινόταν με μικρά σκάφη ακόμη και μεταπολεμικά.
Λίγο από το παρελθόν που τεκμηριώνουν την ιστορικότητα του κτηρίου αλλά και την ανάγκη να σωθεί ό, τι απέμεινε (ή να διερευνηθεί η δυνατότητα ανακατασκευής με την αναζήτηση παλιών σχεδίων και φωτογραφιών).
Οταν είμαστε πιτσιρικάδες το κτήριο είχε και ένα κανόνι που…έκανε φτερά. Είναι δυνατόν να αφήσει δήμος να χαθεί και το τελευταίο σημάδι μιας άλλης εποχής για την πόλη;
[Κείμενο γραμμένο πριν κάτι χρόνια, επίκαιρο γιατί δεν έγινε τίποτε και αναγκαίο γιατί υπάρχει νέα δημοτική αρχή]